Posterunkowy Edward Chałupa i jego cztery mundury, których nigdy nie splamił
Życie posterunkowego Policji Państwowej II Rzeczypospolitej Polskiej, Edwarda Chałupy, to nie tylko ciąg wydarzeń na przestrzeni dziesięcioleci, ale cenna lekcja historii narodu polskiego. Losy tego wyjątkowego człowieka to przekrój długiej i ciężkiej drogi przebytej przez Polaków ku niepodległości i wolności na przestrzeni dwóch wojen światowych XX wieku i pierwszej wojny stoczonej przez Polskę po odzyskaniu niepodległości w 1918 r. Edward Chałupa przeszedł każdy z etapów tej drogi, najpierw walczył pod obcą flagą a kiedy obce flagi, które powiewały na polskiej ziemi legły podeptane, stał się żołnierzem polskim i chwycił ponownie za broń aby bronić niepodległości dopiero co odzyskanej. Ponowna utrata wolności w 1939 r. nie pozostawiła Edwarda w bezczynności, działał w konspiracji. Ostatni raz poszedł na front w 1944 r., wierząc że przyczyni się do wywalczenia wolnej Polski. Edward Chałupa, wstąpił do Policji Państwowej 2 listopada 1923 r. w wieku 27-dmiu lat i służył w jej szerega